Polyporus (Polyporus umbellatus, Grifola umbellatus, Zhu Ling, żagiew wielogłowa) jest grzybem pasożytniczym, należy do rodziny żagwiowatych, można go znaleźć na zdrowych liściastych drzewach, ale także na zranionych lub obumarłych drzewach i pniach. Najczęściej atakuje dęby, graby i buki. Owocnik Polyporus wyrasta z trzonu, który odsuwa się od drzewa i gałęzi na inne "małe nóżki". Na nich są potem małe, regularne i wewnątrz wciśnięte kapelusze, tworząc rodzaj pęczka. Dzięki temu cały owocnik może mieć średnicę ponad 50 cm. Polyporus rośnie w strefie umiarkowanej tj. w  Ameryce Północnej, Europie i Azji. Można go także znaleźć w Czechach, zwłaszcza w Polabí, Południowych Czechach, Morawach itp. Zapotrzebowanie na grzyb jest wysokie, a więc jest uprawiany komercyjnie. Naukowo udokumentowano Polyporus w roku 1801, kiedy Ch. H. Persoon nazwał go Bolletus umbellatus. W 1821 roku Polyporus został zaklasyfikowany do rodzaju Polyporus przez szwedzkiego mikologa E. Fries. Polyporus był znany długo wcześniej, zwłaszcza w Azji, gdzie o nim wspomniano około 2500 lat temu. W tym czasie był używany jako lek, co opisano w pismach z okresu dynastii Han i w herbarium (ShenNongBenCaoJing, ZhongHuaBenCao, BenCao Gang Mu). Wtedy był używany w obrzękach, drenażu, ale także przeciw biegunce itd.
Działania te zostały potwierdzone przez współczesną naukę, w wielu badaniach i eksperymentach.
Oświadczenia zdrowotne dotyczące grzybów i ziół są zabronione przez prawodawstwo UE. Więcej informacji na temat grzybów i mieszanek ziół można znaleźć w Internecie. Na przykład na tcmencyklopedie.cz.
