Coriolus (Coriolus versicolor, wrośniak różnobarwny, Turkey Tail Mushroom, j. chiński Yun Zhi, j. japoński Kawaratake) jest grzybem pasożytniczym, niszczącym drewno, który należy do rodziny żagwiowatych i nie jest jadalny. Coriolus rośnie przez cały rok i można go znaleźć głównie na żywych, poranionych i obumarłych drzewach lub pniach drzew liściastych w łagodnym klimacie Azji, Ameryki Północnej i Europy. Zarodnia ma kształt wachlarza, stąd angielska nazywa i tworzy pęczki, które są poziomo ułożone. Sam kapelusz ma średnicę około 2-8 cm. Ma typowo beżowe pasy na brązowym lub szarym tle, powierzchnia kapelusza jest aksamitna.
Coriolus jest znany już z dawnych czasów. W pełnych tekstach z 1368 roku n.e., czyli z czasów starożytnych Chin i dynastii Ming, zauważono, że Coriolus był używany do wzmacniania zdrowia, zarówno fizycznego, jak i umysłowego oraz do zwiększenia energii chi. Coriolus jest nadal używany w tradycyjnej medycynie chińskiej jako "roślina lecznicza". Dla świata "naukowego" został odkryty w latach 60.−70.XX wieku. W tym czasie przez japońskiego naukowca został wyekstrahowany z Coriolus polisacharyd z oznaczeniem PKS, który szybko wykazywał działanie immunostymulujące. Dalsze testy w 1965 roku potwierdziły, że PKS miał również działanie przeciwnowotworowe. W Japonii, około 1980 roku, był użyty w praktyce, gdzie był dodawany przy standardowym leczeniu przeciwrakowym. To samo dotyczy Korei, gdzie Coriolus podaje się aż 70% pacjentom z rakiem. Od lat dziewięćdziesiątych XX wieku przeprowadzono dużą liczbę badań klinicznych w celu potwierdzenia skuteczności Coriolus.
Oświadczenia zdrowotne dotyczące grzybów i ziół są zabronione przez prawodawstwo UE. Więcej informacji na temat grzybów i mieszanek ziół można znaleźć w Internecie. Na przykład na tcmencyklopedie.cz.
