Auricularia (Auricularia polytricha, uszak gęstowłosy, w Azji jest nazywany Yung ngo, Kikurage, Mokurage, w j. angielskim wood ear mushroom) to grzyb jadalny, posożytniczy. Owocniki Auricularia rosną głównie na pniach i drzewach liściastych (klony, dęby, jesion, bez) i produkują kępy. Można ją znaleźć przez cały rok, nawet zimą, chyba że jest szczególnie mroźna. Auricularia otrzymała nazwę według kształtu i konsystencji. Przypomina ludzkie ucho, małżowinę. Owocnik ma galaretowatą, elastyczną, gumową strukturę, na powierzchni ma drobne włoski. Kolor owocników jest w  różnych odcieniach brązu. Auricularia jest często dodawana do azjatyckich potraw. Nie ma charakterystycznego smaku grzyba lub zapachu, ale potrawie dodaje kolejny wymiar dzięki swojej konsystencji tj. miękkie chrupnięcie. Auricularia to nie tylko popularna potrawa, ale przede wszystkim środek leczniczy, którym leczy np. tradycyjna medycyna chińska różne problemy zdrowotne. Uwagi, które ilustrują stosowanie Auricularia i jego celowa uprawa jest określana na 600 n.e. Są dokumenty, które opisują celową uprawę od 600 roku n.e. Naukowo Auricularia opisał i  włączył w 1789 roku J. B. F. Bulliard, nazwał goTremella auricula-judae. Dopiero w 1897 r. Auricularia został przemianowany i włączony do rodzaju Auriculariaceae. To zrobił austriacki botanik R. Wettstein.
Oświadczenia zdrowotne dotyczące grzybów i ziół są zabronione przez prawodawstwo UE. Więcej informacji na temat grzybów i mieszanek ziół można znaleźć w Internecie. Na przykład na tcmencyklopedie.cz.
